بهمن 57 انقلاب با پرچمداری امام رضوان الله و همراهی سربازانش  در ایران و جهان به ثمر رسید ولایت فقیه بعنوان ناخدای این انفلاب برای ازادیخواهان و حق خواهان به مثابه شمعی بود که در شمع دان پرتو می افکند تا ظلمت رایج در جهان را نور ذهذ  انقلابی که شمعدانش ایران و شمعش مقام عظمای ولایت و   امام و اما پروانه ها  . چه پروانه های عاشقی   پروانه هایی که عشقشان سوختن بود  و جمعی که سوختند و رفتند تا نور دهند سوختند تا معبرهای شیطان را ببندند سوختند و رفتند تا ما بمانیم  بمانیم که رهرو باشیم همان راهی که رهبر و مقتدا تعیین نمود و شهذا با سرافرازی از ان گذشتند  ما فقط یک راه داریم وشهدا   خوب گذشتند انان رفتند و اسمانی شدند تا ما بمانیم  یعنی در راه بمانیم  راه کونو للظالم خصما و للمظلوم عونا نه رای سیاست بازان و سیاست زده ها  و ما انان را هم همراهیم اگر در راه باشند و الا نه همان نه اول انقلاب  ما در راهیم تا زمانیکه نیت خدمت به این مظلوم و زجر کشیده که همیشه و در همه صحنه ها جلو افتادند البته پشت سر مقتدی و رهبر  چرا که حیات و عشق پروانه ها به وجود همان شمع گرما بخش است   امام عزیز میفرمود عالم  محضر خداست در محضر خدا معصیت نکنید  فلذا ورقه ازمونمان زمانی قبول خواهد شد که مهر و مهر ولایت داشته باشد   و سیاست بازانی که در این مسیر باشند ماهم هستیم و حتما ببا به توصیه مقام معظم رهبری جانانه کمک میکنیم تا انها هم سرافراز شوند چرا که افتخار و سرافرازی دولتی که حکمش ممهور به مهر تنفیض رهبری و مقام عظمای ولایت است را بر خود لازم میدانیم و همراهیم همراهیم تا انها در راهند  و تا در راهند ما هستیم  چرا که ما در بهمن 57 نیت کردیم که از دریای سرخ عاشورا وضو سازیم و بر پهنه کربلا بایستیم تا مهیای نماز در مسجد القصی مبارک انهم به امامت مقام عظمای ولایت  چرا که ما باچوهر خونمان این عهد نامه را ممهور کردیم انشا الله و التماس دعا